axışmaq

f.

1. Axıb bir yerə yığılmaq, hər tərəfdən axıb gəlmək, axıb tökülmək; axmaq. Çöl suları axışıb dərəyə tökülür. – Qızdı günəş, əsdi isti yellər; Qarlar əridi, axışdı sellər. A. Ş..

2. məc. Axın halına gəlmək, getmək, yayılmaq (bəzən «axışıb gəlmək» şəklində işlənir). Böyük xalq kütləsi meydana axışırdı. – Yurdun hər bucağından igidlər, pəhləvanlar, oxatanlar, . . məşhur ozanlar axışıb gəlmişdi. M. Rz.. Axşama yaxın şairin xaraba kəndə gəldiyi xəbəri . . kənd əhalisi arasında yayılırkən, hamı axışıb kəndə doğru üz tutdu. Ə. M.. Minlərcə gənclər kitab üçün axışıb gəlirlər. M. C.. // Pərakəndə halda hərəkət etmək, getmək. Buludlar parçalanıb cənuba doğru axışmağa başladı. Ə. M..